Voor de 19e editie van de Schrijverspodiumprijs werden door 42 deelnemers in totaal 124 gedichten ingezonden. In het democratische gedeelte van deze wedstrijd, waarin de uitslag geheel door de deelnemers zelf is bepaald (en er is gelukkig veel gestemd), hebben enkele dichters bijzonder goed gescoord door met meerdere gedichten hoog te eindigen, waaronder Jolein, Nightowl, Beate Allegro en vice.vers.a. Knap hoor. Het gedicht De stad van Jolein is met de kleinst mogelijk voorsprong op nummer 1 geëindigd, terwijl haar gedicht Weg een gedeelde tweede plek bezet: beide zijn vlot geschreven, toegankelijke en bespiegelende gedichtjes die voor menig lezer terecht aantrekkelijk zijn gebleken. Aangezien een deelnemer in het democratisch gedeelte maar één prijs kan winnen, wint Jolein hiermee de hoofdprijs van €100,-. Nightowl doet met De muur en Geluk het kunstje van Jolein nog eens dunnetjes over. Het eerste gedicht is ook duidelijk in dezelfde trant: kort, bondig en met een sterke laatste regel. Het tweede gedicht is wat langer, erg openhartig en beschrijft mooi de persoonlijke ontwikkeling van de schrijver met een sterke laatste strofe. Ook Nightowl kan maar één prijs winnen en dat wordt dus de tweede prijs, een bedrag van €75,-. Daarmee wint Suzanne Schalkwijk met de limerick Mondkapjes de derde prijs, €25,-, een erg leuk gedichtje over dat niet zo geliefde mondkapje waar we te vaak mee hebben rondgelopen.
De winnaar van het redactionele gedeelte van deze 19e editie is zonder twijfel Paul Hautmans (die ook al een derde prijs won in de 13e editie) met zijn gedichten Achterhaalde memo, Bezitloos, Brandzaal I en II, Lichtjaar, Olde Monninkhof, Risico om de draad te verliezen en Herfstkinderen. Zijn milde, gevoelige gedichten zijn veelal verstilde, melancholische scènes doordrenkt van verlies en een zekere eenzaamheid en geschreven in een consequent heldere stijl die deze enigszins hermetische poëzie uitstekend leesbaar houdt. Paul Hautmans verdient hiermee een geldbedrag van €100,-. Proficiat!
De redactionele selectie toont drie plekken waarbinnen gedichten van mijns inziens gelijk niveau alfabetisch op titel gesorteerd zijn. Scroll naar beneden om het lijstje te bekijken. Klik hier voor de complete uitslag van het democratische gedeelte.
Poëzie is bij uitstek het medium om emotie op een gevoelige en kunstzinnige manier te uiten en vorm te geven, om de liefde te vieren of het lijden te verwoorden zoals je dat verbaal misschien nooit zou kunnen doen. En daarmee is het ook een kleine uitlaat voor al het verlangen, het verdriet en de eenzaamheid waar ieder van ons weleens mee worstelt. Het verbindt lezer en schrijver tenminste in de wetenschap dat we niet de enige zijn voor wie het leven soms ondraaglijk zwaar is, al is dat misschien een schrale troost wanneer er geen einde aan de wanhoop lijkt te komen. Het ergste van psychische pijn is misschien wel dat je het nooit echt kunt delen zoals je een foto of een gezamenlijke ervaring deelt en dat we in een maatschappij leven waarin we ons drijvende moeten houden met een gekunstelde glimlach en het obligate hoe-gaat-het-goed-hoor en net doen alsof het allemaal soms zo heftig niet is en dat het allemaal nog veel erger kan. Daarom bewonder ik de deelnemers aan deze wedstrijd die het aandurven hun diepste gevoelens aan de lezer toe te vertrouwen. Dat is moedig. En gedeelde smart is halve smart. Een cliché, maar geen halve waarheid. Een gedichtenwedstrijd waardeert openhartigheid echter niet per se. Gedichten worden tenslotte op meerdere aspecten beoordeeld en iedereen doet dat anders. Maar Romy's Toekomstdromen had die laatste plek beslist niet verdiend, want het gedicht maakt indruk en heeft echt iets te zeggen.
Als je gedichten, hoezeer ook vanuit het hart geschreven, onverhoopt laag zijn geëindigd in de wedstrijd, vat dat dan vooral niet op als een afwijzing van de mens achter het gedicht. Misschien waren ze gewoon nog niet vaardig genoeg geschreven en heb je meer oefening nodig, stonden er net wat te veel spelfouten in of waren andere gedichten opvallender of leuker. Reden om meer te lezen, meer te schrijven en het woordenboek of een schrijfwijzer er wat vaker bij te pakken.
Blijf hoop houden. En dat wens ik iedereen toe: hoop dat we toch goed genoeg zijn als de wereld doet van niet, dat we sterk genoeg zijn om de zwakte in ons te overwinnen en dat het beter wordt als het nu slecht gaat.
Winnaars van harte gefeliciteerd en alle deelnemers bedankt voor jullie vertrouwen en wellicht tot de volgende editie!
- Erik Lange, 23-12-2022