U bent hier

Moederkind

Ze is er nog, elke dag
jonger en zachter
een kind dat huilt
om haar moeder

Er was altijd een gat
een bomkrater
haar vader, de oorlog
altijd die oorlog

Ze verdwijnt. Haar ogen
haar handen, de haarborstel
nu kan ze er echt
niets meer aan doen

Ze krimpt verder
straks een baby
dan helemaal verdwenen
ik weet nog niet
of ik haar ga missen

© Wilma van den Akker, 2024