U bent hier

Vijf gezichten van liefde

Soms was het zichtbaar
Heel even
Schitterend als rijp in de ochtendzon

Het was de onzichtbare vorm
Die langzaam condenseerde
In de ziel der dingen

De woeste kracht
Van een scheppend vermogen
Dat leven heet

En ergens, tussen verleden en toekomst,
Mocht dat smelten
Wat bevroren was in een onvoltooid verleden tijd

Om weer te stromen
Te zuiveren
Ons herinnerend wat het betekent mild en vloeibaar te zijn

Want niets blijft hetzelfde
In de cirkel van tijd

© Sanne van Vulpen, 2022