weten heeft geen zin zegt murakami alles verandert
maar om dat te zien moet je veel weten
dus nu je eindelijk bij elkaar bent wil je samen alleen zijn
en niet alleen samen alle situaties zijn goed
een beroep doen op elkaar om op te warmen
licht in de ogen te zien de ijskoude huiver te bestrijden
die je soms kan overvallen als de hemel verkleurt
de tanden van de tijd je wat harder bijten
je herinneringen zoekt in het hoofd van een ander
of alleen een schoot om je hoofd op neer te leggen
iemand om ’s ochtends gedag te kussen
mee wakker te liggen voor het slapen gaan
af en toe een blik gevuld met spijt over iets onbenulligs
maar soms over meer dan dat geen opener nodig
voor binnenhoofdse gedichten die nooit het daglicht zien
die blijven onherstelbaar opgeborgen in je diepten
makkelijker zou het zijn in jezelf een lief te zien
vage flarden uit je hoofd te kunnen citeren
en jezelf wat minder vaak tegenkomen
volstaan met een knipoog in de spiegel