U bent hier

De schutter

Zoveel keer
dwaalde voor het vizier
jouw schuldige oog

Het wapen was zwaar, zwaarder, ondraaglijk
door de gewillige, goedmoedige beulsknecht aangedragen
door de veroordeelde ontschuldigd

Zoveel keer ging het doel verloren
het vluchtte weg
lachend
stoeiend
uitdagend

Je bleef achter
alleen
je malle verleden
die dwaze schuld
je parkinson opgeborgen in de toekomst
dat niet getroffen dier
geen bloed
geen pijn

Zozeer wentelde zich het verleden door jouw tijd
als een vat hotsebotsend de heuvel af
mengde zich de toekomst
nooit geraakt
nooit geleefd
als een barman een cocktail
met een overvloed van gebaar

Je vinger – gekromd – spaarde de wereld
waaruit je puurde
jouw liefde
de reden waarvoor
het enige
even toch

Jouw lichaam (de gelijk goedmoedige beul)
gespannen
niet dood
(nog niet)
je vinger haalde aan
getroffen
verwoesting

De schutter was een dronkenman

© Eric Deprez, 2022