Met gebalde vuist,
sta ik aan de waterkant.
Men is niet verkuist,
met mijn inzet voor het vaderland.
Normaal sta ik alleen,
weet geen ziel van mijn bestaan.
Laat staan dat men weet,
wat ik heb gedaan.
Vandaag heb ik de aandacht,
is men bekend met mijn daden.
En word ik aangepakt,
weggezet als verrader.
Onder het geweld,
blijf ik niet ongedeerd.
Terwijl men op me scheldt,
word ik gemolesteerd.
Mijn hoofd ben ik al kwijt,
mijn dagen zijn geteld.
‘Meegaan met de tijd,’
het lot van een nationale held.
© <auteur geanonimiseerd>, 2024