Koud zijn de tranen die ik huilde om jou
Koud de dagen dat ik treurde
Koud zijn mijn handen, gebald tot vuisten, om het gebeurde
Nu nog kom ik jou tegen, mama en ik voel de leegte, je liet me gaan
Nu nog voel ik jouw haat, papa en ik voel weer de angst, je liet me staan
Koud zijn de dagen zonder familie, die warmte is me ontzegd
Het blijft koud, ondanks de lange weg die ik heb afgelegd
Koud blijven de tranen, gehuild om mijn verleden
Zal ik het ooit een plek kunnen geven, in het heden
© <auteur geanonimiseerd>, 2023