een koekoek roept boven de meidoorn
ik heb nog een lange weg te gaan
voor het beeld in het gedicht blijft staan
een propellorvliegtuigje zoemt boven mij
alles ademt lente ik hoor de kallemooi
in de mast de pinkstermorgen luiden
als ik stil blijf staan zingt de nachtegaal
is het genoeg deze werkelijkheid
op papier vast te leggen om te weten
waar ik ben in de taal van de woorden
als ik opstap zie ik een schaduw voor me
met zijn handen praten over het eiland
© <auteur geanonimiseerd>, 2024