Leg me dubbel van het lachen
druk me hard tegen de muur
grijp mijn vingers om te wroeten in
de zwarte modder van je brein
snijd me open, proef mijn bloed
smeer het jouwe in mijn haren
vergeet de dagen
tel de jaren
schreeuw de woorden van je moeder
huil de tranen van je vader
vergeef me niet
voor de lelijkheid in mijn spiegel en
het kind dat in je stierf
voor de spot die je in mijn adem rook
of de droom die erin opging
voor de wraak die je op mijn huid proeft
en al het andere waarvoor je me gebruiken moet
© Jolein, 2022