Jij slaat je vleugels uit,
gaat op eigen benen staan.
Het is misschien cliché,
maar ik wil je zeggen:
“Het is echt snel gegaan”.
Het leek nog maar gisteren
dat je werd geboren.
Je eerste stapjes deed.
Basisschool, dat briefje op de deur:
“Mijn kamer, nu niet storen!”
Maar als ik je nu zo zie,
zo enorm gegroeid
in lijf, maar ook in doen en laten
dan weet mijn hoofd ook
het is tijd om
het ouderlijk huis te gaan verlaten.
Ik zou je zo graag nog even bij me houden,
je vasthouden, nog niet laten gaan.
Alles voor je regelen
zodat je niets wordt aangedaan.
Het is tijd om je eigen leven te creëren.
Te zien, te doen, te gaan ontdekken.
Vol enthousiasme er middenin te staan,
te ervaren wat het leven jou kan leren.
© <auteur geanonimiseerd>, 2024