Mijn organen zijn zwaar vandaag
Ze hangen aan mijn ruggengraat zo
Ben ik zwanger van mijn lichaam
Mijn lichaam.
Draag ik als mijn liefste kind
Ook al baart het enkel bloed en onzin
En een beetje zin van het leven
Mijn gebaar
Groeit op tussen sociaal en fysiek
Tussen orde en hectiek
En tussen komen en gegaan
Maar
lieve ledematen,
Kunnen we, morgen, later, voortaan,
altijd, nu ook, misschien,
samen?