Ze rijst zo zacht
De aarde verwarmt
Verdrijft de slapende kilte
Ontluikt de morgenstilte
Geurende koffiebonen door heet water
Gemengd wenken mij omhoog
Met mijn lijf in zwijm doen
Ongeduldige blote voeten
Een poging op het geblokte zeil
De krant ritselt als
Een zucht door het
Open raam het blad tilt
Waar ik staar
Dromend nog over het einde
Zijn hart op 't mijne
Ik omhels de warme kop
Gewend en gewenteld in zijn stemming
Wacht ik op het geluid
Van smeltende boter
Voeg ik kaneel en suiker
Voor even
Bij elkaar
© Karen Netscher, 2024