wanneer ik bij mijn opa was dan ging ik altijd even
zijn kleine achterkamer in vanwege dat stilleven
een levensechte potloodschets die pronkte aan de muur
ik vroeg me daar verwonderd af hoe hij zoiets kon maken
mijn opa met zijn kromme rug, bretels en groot postuur
is heel zijn leven lang een ware timmerman gebleven
hij wordt door ons herinnerd als secuur en zeer gedreven
geprezen om zijn vakmanschap en eigen signatuur
wat opa’s ogen zagen, konden opa’s handen maken
ik zou zo graag eens op een bankje met mijn opa spreken
want dikwijls kijk ik naar de schetsen uit zijn erfenis
ik ben benieuwd naar opa Turk, wil meer dan zijn geteken
de ambachtsman die onbetwist meteen begint te preken
en van het bankje vast zal zeggen dat het prutswerk is
© René Turk, 2024