Het draakje van Dragonliet
Hield erg veel van friet
Hij was niet stoer, hij was niet dapper
Zijn vriendjes vonden hem een oelewapper
De mensen in het dorp vreesden hem wel
Ze waren bang voor zijn stekelige vel
Het draakje wilde liever schattig zijn
Geen enge draak vol van venijn
Hij zette zijn beste glimlach op
Poetste zijn tanden en boende zijn kop
Kamde zijn schubben en borstelde zijn staart
En vloog naar het dorp in volle vaart
De mensen waren bang en schreeuwden luid
Kijk uit, een enge draak met glimmende huid!
Die vreet ons op met het grootste gemak
En begint daarna aan het appelgebak
We moeten wegwezen, snel hiervandaan
Oh nee, hij komt achter ons aan
Rennen, duiken, vliegen en kruipen
Of heel stiekem wegsluipen
Zorg dat hij je niet te pakken krijgt
Want wat er dan toch voor je dreigt
Is heel naar, dat weet ik zeker
Je bent de Sjaak en beland vast in zijn drinkbeker
Het kleine draakje van Dragonliet
Zag alles gebeuren en dacht ‘k heb liever friet’
Een mens met huid en haar
Getverderrie, ze zijn niet eens gaar
Dus vloog hij snel naar de snackbar
Ik weet het, het klinkt bizar
Maar die kleine en zielige draak
Had stiekem best een goede smaak
Hij liep kordaat de friettent in
En zag daar van alles naar zijn zin
Frietjes, kipnuggets en een heerlijke kroket
Met als toetje een aardbeiensorbet
Helaas voor het beestje, hij had wel wat pech
De eigenaar van de zaak was al lang en breed weg
Die zat angstig te bibberen in de kelder
En dacht alles behalve helder
Dus toen besloot het hongerige beest
Het is nu wel genoeg geweest
Als niemand die kroket voor mij wil pakken
Dan moet ik hem zelf maar gaan bakken
Van de frituur snapte hij geen snars
En werd al snel een beetje wars
Maar draken hebben een handig foefje
Wist dit kleine en ondeugende boefje
Hij pakte de lekkerste, die achter op de plank
En liep toen naar buiten, god zij dank
Om daar voor de friettent, midden op het plein
Zijn trucje te doen, ja echt, zo moest het zijn
Het vuur was warm en het vuur was groot
Alle mensen dachten ‘oh nee, we gaan dood’
Maar de lieve draak was voorzichtig en secuur
Hij verwarmde alleen zijn kroket met het vuur
Om deze snack gefrituurd en gebakken
Heerlijk peuzelend op te smakken
In rap tempo zat de kroket achter zijn kiezen
En zeg nou zelf, wat had hij te verliezen?
Hij stormde opnieuw de friettent in
En met snacks tot aan zijn kin
Zat hij snel weer op het plein
Zijn buit te barbecueën, wat was dit fijn!
Na een paar minuten driftig frituren
De mensen hadden het flink te verduren
Vrat hij alles heel gulzig op
Ja echt, hij at non-stop
Toen de stapel snacks in zijn buik zat
Had hij nog steeds niet genoeg gehad
Hij vloog naar binnen en pakte de sorbet
Die lekkere met aardbeien, en ook nog een servet
Op het ijzeren bankje voor de fontein
At hij smakelijk zijn ijs, een waar festijn
Eenmaal klaar zat hij voller dan vol
Tijd om terug te gaan naar zijn drakenhol
Zijn mama wachtte al een heel uur
En als hij laat was spuugde ze veel vuur
Met een aanloop sprong hij in de lucht
Helemaal klaar voor zijn vlucht
Het draakje was moe en zijn buik overvol
Hij stortte meteen neer en liet van schrik een drol
Iedereen op het plein en in de straat
Zag het stinkende ding in vol ornaat
Een grote bruine, met stukjes fruit
En stak daar nou een kroketje uit?
Het draakje schaamde zich en kleurde rood
Hij dacht ‘oh nee, die drol is heel groot’
Een tweede vlucht mislukte net zo hard
Het kleine draakje raakte een beetje verward
Hij besloot te rennen, zo hard hij maar kon
Zijn klotsende buik zo rond als een ton
Met zijn staart tussen zijn benen
Hevig stekende pijn aan zijn tenen
Rende hij de berg op, al ging dit best sloom
En uit zijn neusgaten kwam groene stoom
De mensen hadden het schouwspel gezien
Zelfs Hans en Piet en gekke Francien
Ze vroegen zich af hoe dit kon gebeuren
En nu lag die smerige drol daar te meuren
De eigenaar van de friettent zei: krijg toch het zuur
Die draak heeft alles gebakken met zijn eigen vuur
Alles is op, hij liet niets voor ons over
Hij is een vervloekte snackrover
Het draakje was na twee uur pas thuis
En trof zijn moeder aan bij het fornuis
Gefrituurde muis stond op het menu
Alsjeblieft niet nog meer eten, sodeju
Zijn kop kleurde paars, zijn maag draaide om
Oh, oh, oh, hij voelde zich dom
Zelfs een muisje met staartje en vacht
Kon er niet meer in, wie had dat nou gedacht
Had hij nou toch maar de eigenaar gepakt
En niet zo naar die kroketjes gesnakt
Dan had hij nu nog genoeg plek
Voor zijn lievelingskostje: een harige snack.
Naar het dorp durft hij nooit meer
Stel je voor, bij een volgende keer
Roepen de mensen: kijk, die draak met die drol
Snel, zoek dekking, anders poept hij je vol.
Laat u dus nooit verleiden
En wees alstublieft een beetje bescheiden
Eet gewoon eens zo nu en dan
Een hapje eigenaar, maar wel uit de pan!