je buigt het licht aan jezelf voorbij
wendt halve glazen aan
en hele woorden af
het zuchten kleeft als restjes oude wijn
aan de kamerjas van rafels en verkruimde koek
met het zout waarop je ligt
pekel je de scherven
vandaag op smaak gebracht van morgen
de tijd bladdert van een blinde muur
een puzzel met meer stukken dan je vingers hebt
en toch tel je ze erop
© Augustin Grenné, 2019