U bent hier

Schemeren

de avond gaat schuil in een trage schemer
diep geladen boten gebroken licht stijgen
met het verval van de dag naar de sluizen
van de hemel voor de lamp aangaat wachten
wij zonder spreken tot het grijs bezit van de
kamer neemt en kort naar eeuwig zweemt
dan zijn we daar genaderd waar binnen
en buiten in dezelfde grond staan.

© Pieter Sierdsma, 2009