De liefde was te groot
Ik zat op jouw grote schoot
Ik hield te veel van jou
Tot de eerste regendauw
Jij bent mijn Muze, mijn leven
Maar voor Amor ga ik beven
Bang dat ik niet zonder jou kan zijn
Zonder jou heb ik intense pijn
Pijn dat je me ooit verlaat
Voor een of andere Kaat
Pijn dat wij, wij niet meer zullen zijn
Wist je nog op bij die grote fontein
Daar dansten wij en het water met ons
mensen lachten, geen een gaf een frons
Ze begrepen ons, we waren verliefd
Maar nu is er alleen angst dat mij grieft
Was de tijd maar terug te spoelen
Dan zaten we samen nog te kroelen
Maar is alles verpest door mijn onzekerheid
Het is zo dubbel want lief ik wil je nog niet kwijt
Maar door mijn onzekerheid duw ik je van mij af
Misschien ben ik, misschien ben ik wel voor ons te laf
Wetende hoeveel jij om mij gaf en relativeerde
Je was imperfect maar jij was het die ik begeerde
Kon ik maar kon ik maar kon ik maar
Door mijn acties werden wij naar tegen elkaar
De liefde ging hierdoor voorbij
Weet toch blijf jij dichtbij mij
© Mozes, 2018