U bent hier

Traanloos zuchten

In de uitvaart van je leven
vol van lach en liefgetoon
was jij als de dood voor 't sterven
zou je doorgaan tot... Ofschoon

toch de ogen zich nu sloten
en je jij stopte met zijn,
gaande in het traanloos zuchten
vol van 't echte, zonder pijn

Bij ons blijvend, lichter stralen
van jouw eigen winterzon
Wij jou ziende vanuit morgen
hoe jij gisteren schijnen kon

© Jan Den Haerynck, 2019