In tijden van alleen zijn
Het zelf in overvloed
Dealen met de donkere kanten
Van het ego
En je afvragen wat je moet
En wie je bent
Het missen van de spiegeling
In een ander
Verdwijnen in de eigen droomwereld
Waar gedachten zich op de voorgrond dringen
Die je meeslepen in oordeel en stagnatie
Hoe was het ooit begonnen
Hoe is het toch gegaan
Waar was het keerpunt
Misschien moest het niet
Allemaal anders gaan
Is er nog een weg terug?
Of moet ik juist vooruit
Waar sta ik in het leven
verleden beheerst mijn zijn
de keuzes die ik maak
Hoe laat ik mijn ego los
Ik voel mij kwetsbaar
Maar doe een stap
In overgave naar het Nu
Mijn lichaam spant en klopt
Bij het doorbreken van patronen
Ik zie de ander
Met een zelfde strijd
Laten we samen gaan
Ik stel me open
Er is even een moment van wij
Met energie kan ik het alleen weer aan