U bent hier

Het schedeltje

Onder de hazelaar
Vond ik vandaag zo maar
Tussen verdorde blaren
En takjes die eens twijgen waren
Een schedeltje.

Misschien als prooi hierheen gebracht
Misschien hier op zijn dood gewacht;
Te groot om muis of rat te zijn
En veel te klein voor een konijn:
Een wezeltje?

Maar anderzijds, het was al dagen
Dat wij het diertje niet meer zagen
Dat vrolijk over 't grasveld liep
Als ieder ander dier al sliep:
Een egeltje.

Maar dit is wat er over blijft
En waar een dichter over schrijft:
Tussen verdorde blaren
En takjes die eens twijgen waren:
Een schedeltje.

© Marc van Caelenberg, 2003