in het water lijken de met vulpen getatoeëerde puntjes op mijn enkel twee keer zo groot
een afgietsel van vroegere jeugdjaren en onze interesse in kroontjespennen
ik strijk mijn voorste plukken haar liefdevol achter mijn oren
zoals zo vaak staat de zeep nog steeds op de wastafel tegen de muur
die sowieso nooit ver weg staat
maar net verder dan de lengte van mijn arm
net zoals we vroeger op precies die lengte van elkaar leefden -te ver om bij elkaar te komen en het was de schrik, de onmogelijkheid of de luiheid die ons ervan weerhield een stap vooruit -ook dichter- te zetten
zodat we meer zouden doen dan elkaar tatoeëren
de zeep laat ik voor wat ze is
ik spoel mijn haar met veel te warm water waardoor, als ik erover wrijf, het een piepend geluid maakt
misschien een karma van mezelf voor mijn (en jouw) vroegere lafheid