Wie ben ik als ik niemand ben
Hoe weet ik of ik mezelf echt ken
Ik voel mijn drang verlangen
Om omhulsels te bevangen
Ik wil definities en vastigheid
Straks raak ik mijn ‘ik’ nog kwijt
Ik mag wel veranderen maar niet teveel
Voor je ‘t weet ben ik niet meer heel
Heel herkenbaar en bekend
Word zo het liefste herkend
Ik zoek hokjes om in te kruipen
En een omlijning om in te sluipen
Help me mijn kern te vinden
Voor de zoektocht mij zal verblinden
Moet ik iets zijn?
Moet ik iets weten?
Waarom is iedereen zo bezeten?
Van karakter en wie je moet wezen
Want korstloosheid dien je te vrezen
We moeten bedekt zijn met een betekenis
Omdat we niet weten wat echt vrij leven is
Afgebakend vastgeklampt aan mij
Een extra beschrijving mag er wel bij
Hoe minder mijn ego bijvoegelijk wordt beschreven
Hoe meer ik hechting voel worden verdreven
Obsessie is de vloek van de dag
Tot ik on-vastgesteld het leven door mag
Bevrijd me van dit keurslijf
Van nummer, datum, man of wijf
Zonder benaming wil ik kunnen vliegen
Niet langer een naam of personage voorliegen
Ik ben leeg en wijds en simpel, echt waar
De kettingen van menszijn als enig gevaar
Laat me los, asjeblieft
In de uitgestrekte leegte ultiem geliefd