Wat mooi was, wordt lelijk
Wat schoon was, raakt besmeurd
Perfectie wordt imperfectie
Geluk wordt spijt
Het verlangen om te blijven, vervaagd
De lelijkheid moet verstopt
Een spreekwoordelijke vlucht
Wordt het nieuwe verlangen
Want alles is kapot
En slechts één is verantwoordelijk
Zonder masker tentoongespreid
Aan het lachende, spottende oog
Van de wereld
Gedwongen om te voelen
Zonder te mogen voelen
En zonder mogelijkheid
Op het verbergen van de lelijkheid