Soms droom ik van vliegen
zwevend door de lucht
mijn vleugels uitgespreid
de wereld ontvlucht
Weg van drukte en gezeur
maling aan dagelijkse sleur
Hoog over bergtoppen
blik vooruit gericht
laag over oceanen
wind in mijn gezicht
Zonder zorgen of smart
euforie verwarmt mijn hart
Maar als mens geboren
blijft het slechts een droom
steeds die drang naar vrijheid
zoektocht zonder schroom
Geest tot zwerven voorbestemd
maar door het lichaam afgeremd
Ooit spreid ik mijn vleugels
ooit maak ik die vlucht
al moet ik wachten tot
na mijn laatste zucht.
Zwevend door het hemelgewelf
ben ik dan eindelijk mezelf
© Frank V, 2019