jij bent de laatste die mij
nog verkoeling bieden kan in
deze nacht die zo versleten
aanvoelt alsof ik hem al vaker
heb gedragen
jij woont in mij en steelt
al mijn herinneringen
je laat niets meer over dan
geraamtes van wat woorden
zeg me niet hoeveel ik
voor jou beteken ik zal het
nooit geloven dat je mij
hebt aangekeken met iemand
anders in de ogen
voor mij was er alleen dat
meisje in de maag van Moskou
ingepakt en met rooie wangen
ze keek me aan
en liet een hand vol vingers
in me los
© Simon Ranger, 2010