Verdriet is een plek in mijn hoofd.
Het grenst aan de plek waar we hand in hand langs de gracht wandelen en stilstaan bij een plakkaat waarop een nieuwe film aangekondigd wordt.
Verdriet is een plek in mijn hoofd.
Het grenst aan de plek waar we in een eetcafé de kaart bekijken, grapjes maken, en het goedkoopste bestellen wat er te krijgen is.
Verdriet is een plek in mijn hoofd.
Het grenst aan de plek waar we op een bank zitten en naar de televisie kijken, waar mijn neus zachtjes jouw oor aanraakt.
Verdriet is een plek in mijn hoofd.
Vannacht wil ik verdrietig zijn.
© Gijs Smit, 2018