Haar hakken klikken als het tikken van de wijzers van de klok
het is of zij de tijd maakt en als ze langsloopt maakt ze dat hij stopt.
Ze heeft de wereld in haar handen, het land ligt aan haar voeten
en de stad hangt aan haar lippen
Ze danst door de dagen en de wind speelt in vlagen met haar zijdezachte haren
Maar ze danst door het duister, vecht in stilte en viert in eenzaamheid
haar overwinningen onopgemerkt gebleven als haar grootste verlies
haar lichaam aangetast door liefde, maar echte liefde kent het niet.
voorzichtige kreten van geluk verbergen tranen van verdriet
Het is mooi om zo mooi te zijn, maar echt gelukkig maakt het niet
© read_my.mind, 2019