Flitsbezorger in de nacht, dat jij zou komen werd verwacht.
Vervuld van jou tevreden dragen, mijn nog naamloos zomerkind,
werd ik eventjes in slaap gesust, mijn hoofd knikkebolt terwijl ik rust.
Plotseling word ik mij bewust, bewust een steek van binnenin,
en staat de vlammendover voor de deur, met de snelheid van de wind.
Neemt wat hij moet nemen, nog voor ’t leven goed en wel begint.
Jij reed de fast lane, had maar een kort bericht – schreeuwde het vanuit je sneltrein, recht in mijn gezicht.
Short stay voor een winterkind, op zomer wachten bleek te lang,
je vloog zo aan me voorbij, je pad was onvermijdelijk.
Ik kon je niet verstaan tenzij, tenzij… waarover rept je zwanenzang?
Langzaam komt het inzicht, en word ik minder bang.
Slechts dat jij er was is van belang.