een gat
leegte
diep, dieper, onpeilbaar
weggedoken onder het oppervlak
klinken de geluiden gedempt
verdwijnen steeds meer kleuren
dringt geen geur meer door
ben ik alleen met mijn ademhaling
gehad
gehavend
ik voel het
in mijn buik
mijn hoofd
mijn hart
mijn huid
het went
schrik
schaamte
het mag niet wennen
je stem, je geur
je boosheid, je stiltes
ik schrik wakker
van de stilte
elke dag