In de magie van het leven,
of samenzwering der stilte,
loopt een olifant door de straat.
Het geheugen van het beest,
niet gehinderd door een facebook account,
is zorgeloos & roekeloos.
Zijn snuit belt aan,
wie is de gelukkige ontvanger,
in de gevangenis der vreugde?
Een demente dame,
omarmt de olifant liefdevol,
en klimt op de brede zachte rug.
Dat wat je vroeger durfde,
uit het zicht van ouderlijk gezag,
nog net terug te vinden in sepia foto’s.
Wie zal de dame missen,
in de grote wereld,
tot schuld en schaamte bereidt.
Haar oude geschiedenis,
verduistert de volle maan,
of is dat een helende illusie?
De taupekleurige grashalmpjes,
tussen de gemeentetegels,
neuriën heimelijk mee.
Into the wild,
verder weg dan vroeger,
verdwijnt ze als een kind zo blij.