Ik kijk met donkere ogen
in de slapende nacht.
Gedachten gaan spoken.
Geen enkel die wacht.
Draaien en keren.
‘k leef zonder geluid.
Ideeën gaan veren,
maar gaan niet vooruit.
Ga ik nu opstaan
of blijf ik hier stil?
Daar komt de slaap.
Zie of hij me wil.
Pop-up taferelen
verjagen de rust.
Ik omzeil de beelden,
ben even gesust.
Plannen blijven stromen.
Ik sta dus maar op.
De dag mag komen.
Ik voel me top.
Een lekker ontbijt.
‘k voel me herboren.
Wat gebeurt nu?
Ik geeuw me verloren.
Maar de tijd is daar.
Ik moet nu wel gaan.
Donker wordt klaar.
Het was volle maan.
© ~Mauri, 2018