de zachtheid van de nacht
vergeeft de dag
en ademt niets
dan stilte
het duister omhelst
met grote tederheid
het ontbreken van licht
en steelt de gedachten
de herinnering verkoelt
tot zij deel is
van de kwetsbaarheid
het rijk van de gedachten
is overschaduwd door de nacht
tot het licht de vrede pijnigt
het rood zijn recht doet gelden
de eenzaamheid verdrijft
en stilte in haar glorie achterlaat