U bent hier

Mijn laatste snaar

Tranen werden getriggerd, voor ik veranderde in een geest
Tranen zouden getriggerd worden, ware ik nog jong geweest
Voor het zien van teveel gruwel mij onverschillig heeft gemaakt
Voor het absorberen van zoveel geweld mijn hart heeft gekraakt

De kunst van ongebreideld voelen, is mij ontnomen
De mogelijkheid om vrij te ervaren, zweeft vaag door mijn dromen
Bijna niets in dit leven kan mij nog raken
Buiten dat ene dat mij nog elke dag kan kraken

Eén sentiment is mij nog gegund
Een laatste snaar, rauw en onverdund
Eén gevoeligheid is mij nog gegeven
Mijn kind, mijn alles in dit leven

Alsjeblieft, raak niet aan mijn zoon
Dan voel ik angst en woede, stap ik razend van mijn ijzige troon
Breng hem alsjeblieft nooit in gevaar
Mijn kind, mijn allerlaatste snaar

© Luc Vos, 2020