Later als ik groot was
zou ik het leven vieren
op blote voeten dansen met
rokken die zwieren en
zonlicht en bloemen in mijn haren
's nachts onder sterren
zou ik hartstocht beleven
me laven aan liefde en
me willig overgeven aan
de klanken van zacht huilende gitaren
Maar toen het zo ver was
bleek het feest allang geweest
de slingers neergehaald
de wierrookgeur verschaald
de vloer al aangeveegd
vredestekens ingeruild voor roestige spelden
The Doors voor Johnny Rotten
bloemenkinderen voor junks
Nog altijd
schrijnt de heimwee naar
die nooit geleefde toekomst
de tijd van mijn leven
die ik misgelopen ben
© Fata Morgana, 2018