taal noch teken
hoor ik van haar
ik wandel gespannen
als een strakke snaar
door zelfgemaakte glühwein
en wintermagie bevangen
om gek te worden
van mijn ego en verlangen
gezellig met kaarslicht
dat continu blijft flakkeren
de wereld draait door
met botox en sonjabakkeren
taal noch teken
hoor ik van haar
bijna als Narcissus
maar ik ben noch niet klaar
haar hittegolf is voorbij
maar niet voor mij
om lichamelijke reacties te onderdrukken
neem ik lauwwarme rijstebrij
ze is vrolijk, ondeugend en uitdagend
met het effect van pure chocolade
ze is ver boven de middelmaat
maar speelt in een maskerade
taal noch teken
hoor ik van haar
de eendagsvlieg – blikvanger –
en deze toffe peer worden geen paar
ze is creatief en leuk;
een gemiste kans
haar ogen spreken een taal
wat een prachtige glans
met mijn ogen dicht
zie ik een crisis en een vaarwel
de boel is praktisch verloren
er komt geen herstel