Dat ik je nog nooit ontmoet
maar net als in de film
jouw beeld mij vaak voorbij
een zinnenspeler
die vuur aan schenen,
een tongriem vol oogst
waar menigeen van plukt
Zo ik, de stille lezer,
die in’t geniep satire drinkt
directheid slurpt
uit jouw geslepen glazen
de spaties grijnzend machtig,
mijn boekenkast jou wetend
als één der 1000 schonen.