Ik open mijn armen
en ontvang de ruimte...
Haar dynamische energie
maakt mij krachtig.
Een oneindigheid tot aan
een horizon
die zijn grenzen niet kent.
De gedachtenstorm
is gaan liggen en
geeft zich over.
Er valt een stilte
die de ruimte groter maakt.
In de luwte van het gebulder
is een samenzijn
waarbij het gesprek
geen woorden nodig heeft.
Ik neem afscheid van waar
ik te lang ben gebleven.
Dit is het moment
om alles achter te laten
wat mij nooit heeft toebehoord.
Het evenwicht balanceert
tussen nu en wat kan komen.
Zonder angst ga ik
op weg naar
een onzichtbare horizon.
Ik open mijn armen
en ontvang de ruimte...
© Rineke, 2019