Tederheid is een ingrijpende besmetting.
Voor je het weet lig je eruit -
doe je niet meer mee in de wedloop
om de betoverendste toneelrol,
dans je niet meer op het geluid
van vallende tranen van verliezers.
Een handdruk die lang
maar niet verlammend is,
een blik die gericht is op onzichtbaren,
de ontboezeming die plotseling
het licht verandert -
als door een goddelijke magneet
aangedreven, haasten we ons terug
naar waar we ooit als griepende kinderen
dagdromend in bed lagen.
© Charlotte Canoy, 2018