U bent hier

1984

‘Laat hem gaan’, wil ik zeggen
‘Hij heeft niks misdaan’
Maar niemand verstaat mij
En met elke bladzij
Lijdt hij meer pijn

Ik kan er niet tegen
De angst is van zijn gezicht af te lezen
Straks sluit hij zijn ogen
En is zijn hoofdstuk voorgoed gesloten

Een doffe knal, het is dicht
En daarna dooft het licht
Ik val in slaap, maar ik weet
Hij ontkomt niet aan het leed

© Fausto, 2018