Als gerede veteraan
Een wreed bestaan
Je verse verleden verslindt je
Met als schrale troost een lintje
Kort voor een ander gestreden
Voorgoed mentaal geleden
Niet meer vooruit na de strijd
Het gaat er niet uit met de tijd
De boom van een vent die je was
Is veranderd in een man van glas
Niet aan een mager bestaan te ontkomen
Geen vet eraan, zelfs niet in je dromen
Een oorlog zo niets ontziend
Je hebt het niet verdiend vriend
Een bescheiden bedankje
Vanuit mijn luie bankje