witte wolken zeilen als schepen
over de grote hemelzee
en de warme zomerlucht
brengt heerlijke geuren met zich mee
zwaluwen vliegen erg hoog
kwetterend hoort men hun gezang
alles rond om is vredig
ver van het luide stadsbehang
knerpend gaat de trein voorbij
trekt me kort in zijn baan
maar in deze rustige uren
komt niets werkelijk bij mij aan
ik laat me vallen in de zomers
bonte bloemengeurende armen
hoort de vogels monter zingen
met gesloten ogen voel ik mij verwarmen
later na een hele poos
strijkt koele lucht langs mijn gezicht
langzaam gaat de zon nu onder
neemt met zich mee het warme licht
zo verloren ga ik terug naar mijn vertrouwde thuis
gelukkig maar ook met wat pijn
de avond heeft meegenomen
de geur en warme zonneschijn
© Henny Bezemer, 2017