U bent hier

Zeg het me

Zeg het me
Was het mijn schuld?
De winters zonder warmte
Lopend over straat
Rug recht
Schouders naar achter
Wiegend met je heupen
Hopend dat de kalmte
Je eindelijk eens raakt
Piekerend over 't leven
'Mama luister nou eens even'
Maar dat was het niet
Het was je verdriet
Het ondraaglijke lijden
Het blijven grinniken en lachen
Wat je niet kon vermijden
Zeg het me
Was het mijn schuld?
Of is een gebroken hart gewoon nooit meer te lijmen

© Camilla Martina, 2017