U bent hier

Doorgespoeld

onder de regendouche spoelt ze zijn valse adem uit.
haar blonde lokken ontkrullen zich op haar nog steeds
gespannen rug. ze droogt zijn foute sprookjes uit haar
oorschelp. het warme water druipt van de strakke huid,

spoelt, met het drijfzand van het verloren paradijs
zijn verkleumde eiwit weg. zij de muurbloem ?
hij het speeltje van één nacht ? de zwarte koffie dampt.
met het eerste slokje slikt ze hem door. zonder suiker

© Luc C. Martens, 2018