ik heb mijn denken daarginds gelaten
wat ik wou doen is nu een nobel feit
en voor wat ik deed kreeg ik geen respijt
hier op het erf voel ik me verlaten
de stoep het stenen pad en zelfs de voortuin
ze zijn voor mij in gebreke gebleven
natuurlijk wil ik terug en er leven
en de brokstukken halen uit het puin
of er nog iets is of valt te vinden
mij doet herinneren hoe het kon zijn
binnen dat antwoord kan ik niet geven
waar ik nu ben voel ik mij een blinde
wat daar enorm was is hier in het klein
het weer samen zijn is voor mij een streven
© Wijnmoetroodzijn, 2022