U bent hier

Dan mis ik je het meest

als de sneeuw valt
en de straten worden stil
wanneer de maan schijnt door lege takken
en geblaat ergens in de verte echoot
wanneer de overloop koud is
en de deur op een kiertje blijft staan
wanneer het licht zo fijn aan moet blijven
en slaap niet mag komen
dan mis ik je het meest

de zomer verdampt volwassenheid
doet het dierbare opgaan naar weet ik veel
de herfst lost haar belofte in
als de maan weer begint te schijnen
door kalende takken
wanneer de absentie van vroege ochtendmist
dat bedekt wat nooit verwelkt
de deur naar de overloop op een kier blijft
dan mis ik je het meest

de winter maakt zacht
en doet verlangen naar zaaien
dan smelt het hart voor dat wat nooit verwelkt
wat een kus doet voortbrengen
zo geworteld en nooit zal vergaan
wat alle intellect oneindig boven de pet zweeft
het moet wel en kan haast niet anders
mijn liefde voor jou
het komt en het gaat
maar is vruchtbaar ver voorbij de eeuwigheid

© Robin de Valk, 2018