het is al vroeg donker en je rijdt nog buiten
net zoals vanochtend toen de slaap me vasthield
toen ik naast de kast mijn handen vouwde
wat maar geen herinnering wil worden
zonder de tastbaarheid van een web
blijft de dag slaapdronken en ijl ik
misschien loop je nu naar de deur
en open je het huis voor heel even
dan valt er wat licht op je mond
en zie ik het vocht op je lippen
en de gang wordt zo donker alsof we buiten staan