Ik wil in m’n blote billen gillend op bed springen
Ik wil me in de kleinste bochtjes wringen
Ik wil voor een vreemde zingen
Ik wil ik wil ik wil
Ondertussen zit ik stil
Kil
Ik ik ik ik ik
Raap me op voordat ik stik
Verliefd op het leven
En wat het kan geven
Ik begin al te beven
Ben ik achtergebleven?
Ik snak naar adrenaline
Meer dan mijn cellen verdienen
De rust is nog niet wedergekeerd
Net alsof de chaos me verteerd
Meer meer meer
Keer op keer
Voorheen al verbrand
Nog steeds geen verstand
Waar moet dit heen gaan
Voel ik ooit voldaan
En zal het dan volstaan?
Wat is het dat je vreest?
Als je deze woorden leest?
© Maxine Kaster, 2022