U bent hier

Tante Betje

Mijn oudtante Betje
had een parmantig Fretje
dat was vrij ongewoon

Nam tante het kleintje
naar buiten aan een lijntje
bespeurde zij niets dan hoon

Tante liet zich niet hinderen
de arme had ook al geen kinderen
noch een fijne vent

Want zie de harde waarheid:
toen het aankwam op schoonheid
had Onze Lieve Heer haar niet verwend

Fretje kon er mee leven
zolang tante hem maar eten zou geven
de rest interesseerde ‘m geen zier

En tante uit haar cocon bevrijd
kon al haar liefde bij Fretje kwijt
voelde een intense band met het dier

Gesteund door haar reisgenoot
werd Betjes wereld oneindig groot
zo zagen ze Londen en Parijs

Ze stuurden kaarten
zelfs een uit St Maarten
haar familie dacht: dat mens is niet goed wijs

Nadat ze heel wat hadden gezien
- met z’n tweetjes plezier voor tien -
was het tijd voor een nieuw avontuur

Tante wilde naar een poolgebied
maar dat bekoorde Fretje niet
vond het klimaat daar te guur

Het werd een ver continent
met een cultuur onbekend
onder backpackers een ware rage

Elf uur vliegen naar het exotische doel
zat tante stijf in haar vliegtuigstoel
en Fretje in de handbagage

Na een rit met hevige turbulentie
begon dan eindelijk de vakantie
ze waren gesloopt van de reis

Het liefst wilde Fretje
direct naar zijn bedje
maar tante wenste eerst drank en spijs

Ze streken neer in een chic etablissement
werden met een gratis cocktail verwend
die steeg meteen naar hun hoofd

In voor tante onbegrijpelijke taal
verhaalde de ober over een exquise maal
iets met vruchten en langzaam gestoofd

‘Niet Fretje vergeten
hij moet ook goed eten’
zei tante licht bezorgd

Fretje kwijlde hijgend
de ober knikte zwijgend
tante begreep: ook voor Fret wordt gezorgd

‘Animal comes with me’, zei de ober beslist
nadat hij de kaart uit tantes handen had gegrist
en streek het dier over zijn glanzende vacht

Tante legde Fret uit dat hij zelf even mocht kijken
wat hem zoal lekker zou lijken
zwaaide toen hij naar het kookhol werd gebracht

Tante nam nog een drankje
hoorde een vrolijk klankje
dacht: morgen lekker naar het strand

Nog voor ze kon bedenken
welk smakelijks men haar vriend zou schenken
verscheen de ober met een schaal in de hand

Voorzichtig, als bij een kostbaar cadeau
lichtte hij het zilveren deksel van het plateau
een zware intense geur steeg op

Daar lag Fretje
op een fruit- en paddenstoelen bedje
een grimas op zijn zwartgeblakerde kop

Tante is nadien
nooit meer gezien
stierf eenzaam in een gesticht

Had jaren geroepen om haar geliefde ‘Fret’
terwijl geen mens daar begreep hoe voor tante Bet
ooit een man was gezwicht

© Elisabeth, 2017