Een symfonie radio orkest,
vol gevederde vrienden,
overstemt pro actief,
het stervend gemurmel
van de voorbije
winternachten.
Ik ben niet in staat
altijd te horen
wie voor wie zingt.
Dat baart
soms zorgen,
zo verwijderd van de natuur.
Het geluid van de lente,
overspoelt de bevroren aarde
met een flirtende dans.
Twee tribadistische eenden,
verdrinken elkaar bijna
op titaniciaanse wijze.
De liefde vraagt garanties,
volharding, verantwoordelijkheid,
en muzikale communicatie.
Geluk brengt de Magnolia
paars en voluit,
de eerste saluut.
Het is net als met creativiteit,
gewoon wachten,
tot ze komt.
© Mi Jo, 2019