Ik ben bang dat ik deze wereld niet zal overleven
als een tijger in een grote oceaan kan ik zwemmen
tot de golven mij blijven overstemmen
stemmen, stemmen,
totdat ik niet meer verder kan
en geen zuurstof meer krijg door het beton
rondom mij.
Het gevoel was plots toen het begon,
ik zag niets meer dat me rust gaf
als een tijger in een grote oceaan kan ik
drijven
tot de golven mij naar het strand stuwen
duwen, duwen
totdat ik niet meer verder kan
en ik niet meer bewust ben van alles
rondom mij.
© Mea Ostins, 2021